Dysforia płciowa ustępuje sama
Christina Buttons podsumowuje wyniki najnowszego, długofalowego badania z Holandii.
Nowe długoterminowe badanie przeprowadzone w Holandii wykazało, że pragnienie bycia osobą płci przeciwnej jest w okresie dojrzewania powszechne, przejściowe i ustępuje wraz z wiekiem.
Nowe holenderskie badanie wykorzystujące długoterminowe dane wykazało, że większość nastolatków wyrażających pragnienie bycia osobą płci przeciwnej nie odczuwała już tego [pragnienia] w wieku dorosłym, co powiększa liczbę badań pokazujących, że uczucia [pragnienia bycia przeciwnej płci] są często tymczasowe i zanikają wraz z wiekiem.
W badaniu wzięło udział 2772 nastolatków w Holandii w wieku 11-26 lat, a próba [badanych] obejmowała zarówno populację kliniczną, jak i ogólną. 53% stanowili chłopcy i młodzi mężczyźni. Przeanalizowane dane zostały zebrane od uczestników w sześciu różnych punktach czasowych w latach 2001-2020.
W badaniu wykorzystano miarę nawaną "niezadowolenie płciowe", definiując ją jako poczucie niezadowolenia z własnej płci.
Aby zmierzyć niezadowolenie płciowe, badanie opierało się na odpowiedzi na stwierdzenie: "Chciał(a)bym być płci przeciwnej".
Wyniki wykazały, że około 11% uczestników zgłosiło niezadowolenie płciowe we wczesnym okresie dojrzewania, [a ten odsetek] zmniejszył się do 4% w wieku około 26 lat. Tylko 3 osoby (0,1%) konsekwentnie zgłaszały niezadowolenie płciowe w okresie dojrzewania i dorosłości.
Większość badanych nastolatków można było przypisać do trzech możliwych do zidentyfikowania trajektorii:
78% nie doświadczyło niezadowolenia płciowe
19% doświadczyło malejącego niezadowolenia płciowego
2% doświadczyło rosnącego niezadowolenia płciowego.
Niezadowolenie płciowe występowało najczęściej w wieku około 11 lat, a dziewczęta częściej niż chłopcy zgłaszały je w wieku 13 i 16 lat. W wieku około 25 lat osoby na trajektorii malejącej tożsamości płciowej nie zgłaszały już doświadczania tych uczuć.
Autorzy twierdzą, że duży odsetek osób z "tymczasowym, malejącym niezadowoleniem płciowym " można przypisać wydłużonemu czasowi trwania badania, w przeciwieństwie do typowych badań w tej dziedzinie, które często obejmują krótkoterminowe obserwacje.
Badanie wykazało "wyraźną tendencję spadkową w zakresie niezadowolenia płciowego, [które ustępowało] wraz z wiekiem". Było to zgodne z innymi badaniami, takimi jak badanie z Tajwanu, które wykazało, że 8% (z 1806 dzieci), które doświadczyło niezadowolenia płciowego w wieku około 13 lat, nie doświadczyło go już w wieku około 22 lat.
Osoby z rosnącą i malejącą trajektorią niezadowolenia płciowego miały niższą ogólną samoocenę, więcej problemów behawioralnych i emocjonalnych oraz częściej wykazywały homoseksualną lub biseksualną orientację seksualną w porównaniu do osób bez niezadowolenia płciowego.
W tym badaniu autorzy potwierdzili kilka ważnych elementów, które są często pomijane lub lekceważone przez aktywistów. Zidentyfikowali grupę, która zaczęła zgłaszać niezadowolenie płciowe w połowie lub późnym okresie dojrzewania, co jest argumentem potwierdzającym [teorię] dysforii płciowej o szybkim przebiegu (ROGD).
Autorzy zwrócili uwagę na badania wskazujące, że dzieci, które przechodzą społeczną tranzycję [płciową], mogą doświadczać trwałej dysforii płciowej, oraz na badania podłużne wykazujące, że u 61-98% dzieci z dysforią płciową, [jeśli dzieci te] nie przechodzą tranzycji, uczucia [niezadowolenie płciowego] ustępują do wieku dorosłego.
Autorzy zwrócili uwagę na badania wskazujące, że dysforia płciowa w dzieciństwie jest powiązana z homoseksualnością w wieku dorosłym. Nowe badanie potwierdziło tą [prawidłowość], pokazując, że malejąca trajektoria niezadowolenia płciowego była istotnym wskaźnikiem homoseksualności / biseksualności w wieku dorosłym.
Ponieważ to badanie opiera się zarówno na grupach klinicznych, jak i populacji ogólnej [badanych] w dłuższym okresie czasu, oferuje ono "bardziej wiarygodną wiedzę epidemiologiczną" na temat tego, jak powszechne jest poczucie niezadowolenia z własnej płci wśród nastolatków.
Badacze konkludują, że wyniki ich badania powinny uspokoić nastolatków, którzy w okresie dojrzewania czują się niepewnie co do swojej tożsamości i [odczuwają] pragnienie bycia płcią przeciwną, [zapewniając ich] że jest to normalne i powszechne doświadczenie.
Autorzy mają nadzieję, że wyniki ich badania "zapewnią pewną perspektywę" klinicystom, którzy leczą młodzież z dysforią płciową, [pokazując] jak powszechne jest kwestionowanie własnej płci przez młodych ludzi, zarówno w populacji ogólnej, jak i w populacji przebywającej pod opieką psychiatryczną.
Tłumaczenie: Magda Lewandowska